Robin De Wulf - Werk in de gemeenteraad

Mei 2018
 

Nog steeds geen volwaardig terrein voor kampeerwagens

Gent heeft geen enkel vergund terrein voor kampeerwagens. Enkel op de camping van de Blaarmeersen kunnen er een aantal staan, maar de camping is tussen oktober en maart dicht.

N-VA heeft hierover vanaf het begin van de legislatuur in 2013 voorstellen gedaan aan het stadsbestuur. Wij vragen een goed uitgebouwde parkeerplaats met de nodige voorzieningen aan sporthal Driebeek in Gentbrugge. Helaas zonder veel succes. De schepen beloofde een proefproject op te zetten met welgeteld acht plaatsen.

“Wat blijkt, zelfs dit beperkt project is niet gerealiseerd. Dat een toeristische trekpleister als Gent op dit vlak compleet achterop hinkt, is eigenlijk niet te begrijpen”.
Investeren in de uitbouw van een volwaardig kampeerwagenterrein is één van de actiepunten in ons verkiezingsprogramma, dat we begin juni bekend maken.

 

April 2018
 

Een bestuur dat echt overleg met burgers wenst, moet daar de nodige goede wil voor opbrengen

Het burgerkabinet krijgt een slecht rapport. Dit ‘kabinet’ werd met veel tromgeroffel opgericht als dé manier om burgers hun mening te laten geven over het circulatieplan. Uit de honderden kandidaten werden er honderdvijftig gekozen die mee verbeterpunten aan het circulatieplan mochten voorstellen.

Veel deelnemers haakten echter al na de eerste vergadering af. Teleurgesteld omdat de vergaderingen saai waren, het verloop te strak geleid en de speelruimte voor voorstellen te beperkt. De hele oefening bleek een maat voor niets, ondanks het feit dat de stad een kwart miljoen euro had uitgetrokken om het professioneel te laten begeleiden

“Het burgerkabinet mocht de basisprincipes van het circulatieplan niet in vraag stellen. Het stadsbestuur zei in feite: jullie krijgen inspraak maar enkel wanneer jullie onze standpunten delen. Dat is natuurlijk geen goed vertrekpunt voor een echt gesprek. Wij zijn dan ook niet verbaasd dat het burgerkabinet een lege doos werd.”
Echte inspraak kan er maar zijn als het stadsbestuur ook bereid is te luisteren naar kritische stemmen. Wie zegt de burgers ernstig te nemen, moet dan ook de nodige goede wil opbrengen.

 

Maart 2018
 

Aandacht voor sport voor mensen met een beperking

Het is een taak van het stadsbestuur om sport voor mensen met een beperking te bevorderen. Dat gebeurt door de G-sport clubs te ondersteunen, door gewone sportclubs te helpen drempels te verlagen zodat personen met een beperking er terecht kunnen, door vorming te organiseren over G-sport, door specifieke G-sport kampen te organiseren…

In januari gaf de schepen een toelichting over G-Sport in Gent en wat zijn diensten in dit verband ondernemen. Robin De Wulf vroeg welk deel van het budget voor sport gaat naar G-sport.
Wat blijkt in het jaar 2017:
• 1,6% van de personeelskost was voor een G-sport consulent
• 2,15% van het budget voor sportkampen was voor de G-sportkampen
• 3,13% van de werkingssubsidies voor sportclubs was voor de G-sportwerking

“Het is het laatste jaar van deze legislatuur. De schepen komt dus erg laat met zijn uitleg over G-sport. Ik ontken niet dat er in Gent op dit vlak veel gebeurt, maar als ziet hoe klein het aandeel voor G-sport is in de sport budgetten denk ik wel dat er nog een tandje bij kan”.

 

Februari 2018
 

Vlaanderen investeert mee in nieuwe sportterreinen voor Gent

Binnenkort start de aanleg van een nieuwe grote sportcluster op de Gentbrugse meersen. Eind februari zal Stad Gent de aannemers aanwijzen die de werken moeten uitvoeren. Als alles goed loopt zullen de sportterreinen bespeelbaar zijn in het voorjaar van 2019.

Robin De Wulf: “De Gentse sportterreinen zijn zeer druk bezet. Dat er een mooi sportterrein bijkomt is welkom nieuws. Als N-VA doet het ons plezier te horen dat het project kan rekenen op een royale subsidie van Vlaams minister van sport Philippe Muyters.”

Het sportgedeelte omvat onder meer terreinen voor voetbal, cricket, soft- en baseball, een BMX-parcours, een Finse looppiste, een zone met street workout en een afgesloten terrein voor schutters op doel. Er zijn ook enkele kleinere opbergruimtes voorzien, en een scoorderstoren voor baseball. In een tweede fase komt er een gebouw met kleedkamers en een cafetaria.

 

Januari 2018
 

Geld voor sport gaat best naar echte sportclubs

De gemeenteraad keurde een subsidie van 200.000 euro goed als steun voor de renovatie van een gebouw voor de bokssport. Stad Gent investeert wel meer in sportgebouwen daar is ook niets mis mee.
Maar deze overeenkomst werd gesloten met twee vzw’s waarvan één geen sportclub is. De steun gaat via de vzw Averroës, maar is bestemd voor de bokstrainingen van de “sportschool 9Duust”.

Robin De Wulf vroeg waarom de subsidie niet rechtstreeks naar de boksclub ging maar via een omweg. Dit is een weinig gebruikelijke en weinig transparante manier van werken.

“Wij zijn niet tegen investeringen in sportinfrastructuur, integendeel. Toch hebben wij bedenkingen bij deze subsidie omdat het niet bij een sportvereniging terechtkomt, maar bij een vzw die vooral een levensbeschouwelijk doel heeft.”

 

December 2017
 

N-VA Gent tevreden met nieuw Wijk-werken

Ook in Gent is sinds kort het nieuwe Wijkwerken van start gegaan. Wijk-werken vervangt de vroegere ‘plaatselijke werkgelegenheidsagentschappen (of PWA’s), waar je als burger een beroep op kon doen voor allerlei klusjes via dienstencheques (nu: wijk-werkcheques).

Die PWA’s waren oorspronkelijk opgezet als een systeem waarbij mensen (gesubsidieerde) werkervaring konden opdoen, om zo nadien makkelijker een job te vinden op de gewone arbeidsmarkt. Maar Vlaams minister Muyters (N-VA) stelde vast dat die doorstroom naar een gewone job er vaak niet kwam.

Gemeenteraadslid Robin De Wulf: “Met het nieuwe Wijk-werken kunnen mensen nog altijd werkervaring opdoen, maar beperkt in de tijd: één jaar tot maximum anderhalf jaar. Daartegenover staat dat ze dankzij goede begeleiding de vaardigheden aangeleerd krijgen om nadien op eigen kracht een reguliere job te vinden. En dat is een win-win voor iedereen.”

 

November 2017
 

Nieuw judocomplex aan Watersportbaan?

Judoclub Jita Kyoei is op zoek naar een nieuwe locatie. In de sporthal aan de SintDenijslaan waar de club nu zit, is het moeilijk om de eigen werking optimaal te ontplooien. Tegelijk is de judofederatie, nu nog gevestigd in Zele, geïnteresseerd om te verhuizen richting Gent. Onze fractie had hierover een gesprek om de concrete noden en mogelijkheden te bekijken.

In de gemeenteraadscommissie sport vroeg Robin De Wulf aan de bevoegde schepen Tapmaz (sp.a) welke rol hij hier weggelegd ziet voor de stad. Het antwoord was positief: Gent is bereid om een nieuw judocomplex, bij voorkeur aan de Watersportbaan, op te nemen in het nieuwe Masterplan Sport dat tegen eind 2018 klaar zou moeten zijn.

Robin reageert tevreden: “Het wordt nog wat geduld oefenen, maar ik ben blij dat de stad principieel bereid is om dit nieuwe project actief mee te ondersteunen. Judo is een populaire sport en onze Vlaamse judoka’s presteren sterk. Dit zal Gent als sportstad weer wat meer op de kaart zetten.”

 

Oktober 2017
 

Vzw ‘Voetbal in de stad’ zet zich in voor de hele stad

De vzw Voetbal in de stad is een samenwerkingsverband tussen de stad en voetbalclub KAA Gent. Bedoeling is om onze bekendste en meest succesvolle voetbalclub in te zetten voor wat men in Groot-Brittannië ‘community-werking’ noemt. Club en stad zetten zich samen in voor een aantal sportieve en sociale projecten in heel Gent, met o.m. aandacht jeugdvoetbal, voor voetbal voor meisjes en vrouwen, voetbal voor senioren, voetbal voor mensen met een handicap, voetbal voor daklozen en voor mensen met psychische problemen, enz.

Robin De Wulf: “Vzw ‘Voetbal in de stad’ is een mooi voorbeeld van een succesvolle samenwerking tussen stad en een externe partner. We ondersteunen deze werking dan ook ten volle. Maar tegelijk willen we sportschepen Tapmaz (sp.a) deze boodschap meegeven: het stedelijke sportbeleid mag een stuk meer zijn dan voetbal alleen. Er zijn ook een pak andere sporten met hun eigen clubs en werkingen, en die hebben soms – niet onterecht – het gevoel dat ze toch maar tweederangs zijn in de ogen van het stadsbestuur. Dat kan zeker anders en beter.”

 

September 2017
 

Afstemming speelstraten en wegenwerken

Worden de organisatie van speelstraten en de timing van wegenwerken in eenzelfde buurt samen bekeken? Dat vroeg een bewoner van de Hilarius Bertolfstraat uit Ledeberg zich af. Ook zonder wegenwerken is de parkeerdruk in de Bertolfstraat al hoog, maar toch – en ondanks de wegenwerken in de buurt – werd de straat overdag afgesloten als speelstraat.

Gemeenteraadslid Robin De Wulf legde de kwestie voor aan schepen Watteeuw (Groen), die antwoordde dat mogelijke conflicten tussen speelstraten en wegenwerken in principe inderdaad al bekeken worden door de diensten.

“Maar voorbeelden zoals de Bertolfstraat tonen dat er toch nog iets aan die afstemming schort,” besluit Robin, “De huidige aanpak is onvoldoende. Als men wil dat er een draagvlak blijft bestaan voor een sympathiek initiatief als de speelstraten, dan zal men hier toch beter op moeten inzetten. Een auto blijft voor veel gezinnen onmisbaar en die moet je in de buurt kunnen parkeren.”

 

Juni 2017
 

Stadsbestuur weigert steun voor top-volleybalclub Oostakker

Met KAA Gent hebben we in Gent natuurlijk een topvoetbalploeg. Maar daarnaast hebben we ook een topvólleybalclub die in de hoogste nationale competitie speelt: VDK Heren uit Oostakker. Ze zijn gehuisvest in de schitterende Edugo Arena, samen met zusterclub VDK Dames.

De infrastructuur van beide clubs, die eigendom is van de stad, wordt beheerd door de vzw Top Volley. Maar het huidige contract met de stad is financieel loodzwaar. De vzw moet een hoge huurprijs betalen en staat bovendien ook nog eens in voor tal van kosten verbonden aan de uitbating van de zaal. De inkomsten uit het beheer van de sporthal maken de uitgaven niet goed.

Robin De Wulf vroeg schepen van sport Tapmaz (sp.a) om de vzw beter te ondersteunen: "Andere clubs ontvangen huursubsidies die een stuk hoger liggen dan wat Top Volley krijgt. Het is een schande dat de stad niet meer doet om een topclub van dit niveau financieel en logistiek te steunen."
Maar de schepen gaf niet thuis: blijkbaar ligt sportend Oostakker hem niet al te nauw aan het hart (cf. ook de eerde sluiting van zwembad Rosas).

 

Mei 2017
 

Voetbalnota: rijkelijk laat en weinig om het lijf

Beter laat dan nooit: in het voorlaatste jaar van de legislatuur presenteert schepen Tapmaz (sp.a)dan toch nog zijn visie op sportbeleid (de 10 pagina's in zijn boekje 'Gedeeld Gent Burgerschap' niet te nagesproken). Wel jammer dat het tot één – weliswaar heel toffe () – sport beperkt blijft: voetbal.

Robin De Wulf: "De nota biedt een handig overzicht van het Gentse voetballandschap. Maar voor de rest is dit grotendeels een oplijsting van al lang bestaande acties, waarvan er veel dan nog via de vzw Voetbal in de Stad van KAA Gent worden gerealiseerd. Tegelijk roep ik de schepen op om voor de andere sporten toch ook nog met een beleidsplan te komen. Want dat verdienen ze."

Een pijnpunt is ook dat schepen Tapmaz beslist heeft om al toegezegde investeringen in nieuwe voetbalinfrastructuur in Sint-KruisWinkel te schrappen en te verdagen naar de volgende legislatuur.

 

April 2017
 

Onevenwichtig diversiteitsactieplan

Het stadsbestuur heeft ruim 4 jaar (!) na de start van de legislatuur eindelijk een actieplan voorgesteld om de diversiteit bij het stadspersoneel te vergroten. Rijkelijk laat, maar uiteraard: beter laat dan nooit. Het nieuwe plan bevat goeie punten. Vandaag is het stadspersoneel nog te weinig een afspiegeling van de diverse Gentse samenleving. Dat er streefcijfers komen voor het aanwerven van mensen van buitenlandse herkomst is een stap vooruit. Maar uiteraard: voor de N-VA blijft het eerste criterium dat kandidaat-medewerkers over de juiste competenties beschikken.

Robin De Wulf: "Met name op vlak van de benodigde taalkennis dreigt de stad de lat té laag te leggen. Dit kan de goede werking van diensten en de veiligheid van het personeel in gevaar brengen. Ook is er een te exclusieve aandacht voor mensen van buitenlandse herkomst. Bijvoorbeeld personen met een arbeidshandicap en genderevenwicht in (top)kaderfuncties komen relatief weinig aan bod. "

De N-VA-fractie kon het nieuwe plan dan ook niet goedkeuren.

 

Maart 2017
 

Tewerkstellingsprojecten verdienen degelijke evaluatie

De Stad Gent zette het voorbije jaar in op een nieuw opleidings- en tewerkstellingsproject in het bijzonder gericht op Oost-Europese nieuwkomers. Dit in partnerschap met de Vlaamse overheid via de VDAB. Dat er soms via aparte projecten ingezet wordt op specifieke doelgroepen is verdedigbaar: de mensen in kwestie hebben vaak een zwak profiel om op onze arbeidsmarkt aan de slag te kunnen. Zonder job vormen ze een belasting voor onze sociale zekerheid. Op de voorbije gemeenteraad wilde het stadsbestuur het project verlengen. Robin De Wulf merkte op dat – eens te meer – elke vorm van evaluatie ontbrak in het dossier. Hoeveel mensen hadden welke opleiding gevolgd? Hoe veel mensen waren al dan niet uitgestroomd naar een reguliere job? Enz. De schepen toverde snel enkele cijfers tevoorschijn, maar kon niet overtuigen.

Gemeenteraadslid Robin: "Het evalueren van dit soort projecten is cruciaal. Alleen wanneer je grondig evalueert, weet je of je goed bezig bent of niet. Zonder evaluatie zeil je blind en kan je niet bijsturen waar dat eventueel nodig zou zijn."

 

Januari-Februari 2017
 

Buurtsecretariaten: een goeie zaak voor het verenigingsleven

Vanzelfsprekend neemt het stadsbestuur geregeld ook goede initiatieven. Eén daarvan is de opstart van buurtsecretariaten. Het stadsbestuur haalde de mosterd daarvoor in Antwerpen waar buurtsecretariaten al een aantal jaren bestaan.

Bedoeling is dat in buurtcentra een lokaal ter beschikking wordt gesteld van verenigingen die in de wijk actief zijn en die een meerwaarde zijn voor het samenleven en voor het gemeenschapsgevoel. In de secretariaten kunnen verenigingen en bewonersgroepen terecht voor allerhande administratief werk dat moet gebeuren (kopies, mailings voorbereiden, ontwerpen maken, …) of voor vergaderingen. De eerste drie secretariaten komen in de wijken Rabot, Macharius en Sluizeken.

Gemeenteraadslid Robin De Wulf: "Dit is een mooi initiatief waar heel wat organisaties en bewonersgroepen dankbaar gebruik van zullen maken. Er is in heel wat Gentse wijken een tekort aan dit soort gemeenschapsinfrastructuur. Dus ik hoop dat na de opstartfase dit concept uitgebreid zal worden naar álle Gentse wijken en deelgemeenten."

 

December 2016
 

Sociaal restaurant vzw Toreke is geen succes

Sociaal werk bij kansarme mensen is niet altijd makkelijk. Maar de vele stadsprojecten zouden toch íets van resultaat moeten kunnen voorleggen. Het gaat tenslotte om belastinggeld. Bij vzw Toreke, dat een sociaal restaurant in de Rabotwijk uitbaat, is dit jammer genoeg niet het geval.

Kansarme mensen vinden nauwelijks de weg naar het restaurant: slechts 12% van de klanten eet aan sociaal tarief. Het vooropgestelde minimum van 20% - sowieso al een bescheiden objectief - wordt niet gehaald. Blijkbaar is er weinig nood aan dit initiatief.
Ook als tewerkstellingsproject scoort vzw Toreke niet: van vorming of doorstroming van medewerkers naar een gewone job op de reguliere arbeidsmarkt is nauwelijks sprake. En ook als onderwijsproject blijkt dit een fiasco: van de 4 brugjongeren die het afgelopen werkingsjaar ingeschakeld werden, beëindigde er amper één zijn traject.

Robin De Wulf: "Dat het stadsbestuur dit project ondanks een compleet gebrek aan resultaten toch zonder meer verlengt, getuigt niet van goed bestuur. Dit is geld in het water. De werking en aanpak bij vzw Toreke moeten minstens fundamenteel bijgestuurd worden. Wat hebben evaluaties anders nog voor zin?"

 

Oktober-November 2016
 

Kunstgrasvelden mogelijk kankerverwekkend, Gent wacht onderzoek af

De Stad Gent heeft flink geïnvesteerd in kunstgrasvelden op stedelijke sportterreinen. Robin De Wulf vroeg naar een reactie van de schepen van sport op de berichten dat spelen op kunstgras mogelijk kankerverwekkend zou kunnen zijn. De schepen antwoordde dat Gent in totaal veertien sportvelden heeft met kunstgras waarbij rubbergranulaat wordt gebruikt en dat de sportdienst deze zaak op de voet volgt.

Volgens het ministerie van Volksgezondheid moeten we in ons land nog niet panikeren. Wij volgen de strenge Europese richtlijn over kankerverwekkende PAK-stoffen. De Vlaamse minister van Sport Philippe Muyters (N-VA) laat de zaak onderzoeken.

Eens het resultaat van dat onderzoek er is - begin 2017 - zal blijken of maatregelen nodig zijn. “Het is niet nodig paniek te zaaien bij de sporters”, reageerde Robin, “maar het is wel belangrijk om deze zaak goed op te volgen”

 

September 2016
 

Gents OCMW: geen doortastend antiagressiebeleid

OCMW-medewerkers worden wel vaker geconfronteerd met verbaal of fysiek geweld door cliënten. Dit soort agressie is niet alleen een ernstig probleem voor de veiligheid van het personeel, maar ook voor de integriteit van de dienstverlening. Geïntimideerde personeelsleden kunnen bijvoorbeeld meer door de vingers zien dan de regels voorschrijven. Een kordaat anti-agressiebeleid is dus belangrijk.

Robin De Wulf stelde voor om de nieuwe, door een Nederlandse expert begeleide aanpak van het OCMW Mortsel ook in Gent in te voeren. Sinds kort wordt daar in geval van agressie elke vorm van dienstverlening, inclusief leefloon, meteen stopgezet. Om de dienstverlening te hervatten moet de cliënt in kwestie een schriftelijk contract ondertekenen met strikte voorwaarden qua passend gedrag. Gevolg is dat agressiegevallen en bijhorende politietussenkomsten in Mortsel fel zijn gedaald.

Maar OCMW-voorzitter Coddens (sp.a) heeft hier geen oren naar. Hij blijft zweren bij defensieve maatregelen die vandaag als contraproductief worden beschouwd. Zoals aparte consultaties met probleemcliënten in politiekantoren. Voor de medewerker een extra belasting, voor de agressieve cliënt bijna een soort van onderscheiding.

 

Juni 2016
 

Nieuw stedelijk dienstenbedrijf = gemiste kans

Stad en OCMW richten samen een nieuw "Stedelijk dienstenbedrijf "op. Op die manier wil men een aantal nu al bestaande initiatieven en projecten inzake arbeidsactivering, werkervaring en tewerkstelling bundelen. Concreet gaat het om vb. onderhoud van het openbaar domein, schoonmaak van publiek sanitair of gebouwen, onderhoud van stadsfietsen, catering in personeelsrestaurants, enz.

Op zich is die bundeling een goede zaak, maar onze gemeente- en OCMW-raadsleden maakten toch enkele belangrijke kanttekeningen. Zo is het dienstenbedrijf – beter zou zijn de naam: activeringsdienst – te zeer gericht op de openbare of semi-openbare sector. Mensen in een activeringstraject worden bijvoorbeeld prioritair uitsluitend opgeleid binnen de eigen stads- of OCMW-diensten en aanverwante organisaties. Voor N-VA is dit niet de juiste keuze: de privésector moet hier net zo goed een beroep op kunnen doen.

Ook vrezen we dat het dienstenbedrijf op termijn concurrentie zal worden voor de bestaande Gentse sociale economie-bedrijven. De doelstelling van het dienstenbedrijf is immers heel expliciet gericht op groei, zowel qua omvang als qua aangeboden diensten. Op die manier dreigt men al snel in het vaarwater van de sociale economie-bedrijven te komen. En dat kan voor N-VA niet de bedoeling zijn.

 

April-Mei 2016
 

Staat de verwarming te hard? Zet de ramen open!

Het lijkt wel een verhaal uit het voormalig Oostblok. Een groot gebouw met een centrale verwarming die veel te warm stookt en die niet kan uitgezet worden. Het gevolg is dat gebruikers regelmatig alle ramen en deuren moeten openzetten om niet onwel te worden van de warmte.

Dit is vandaag nog realiteit in een aantal stadsgebouwen, onder meer in de school voor volwassenonderwijs (of VIP-school) aan de Martelaarslaan.

“Deze energieverspilling is echt niet meer van deze tijd”, meent Robin De Wulf, “Dit is ecologisch onverantwoord, kost handenvol geld en is voor de mensen die het gebouw gebruiken een bron van ergernis en ongemak. Paars-groen heeft de mond vol over klimaatneutraliteit, duurzaamheid en energiebesparing. Dan mogen we toch verwachten dat zij het goede voorbeeld geven en de eigen gebouwen zonder uitstel in orde zetten op dat vlak."

 

Maart 2016
 

Studentenactieplan = maat voor niets

Afgelopen maand presenteerde het stadsbestuur het nieuwe 'Actieplan Studentenbeleid'. Nu ja, nieuw … bij nader inzicht blijkt het vooral te gaan om een compilatie van eerdere maatregelen die al in vroegere beleidsnota's (wonen, onderwijs, mobiliteit, …) aan bod kwamen.

Ook de Gentse jeugdraad was niet onder de indruk en dringt er bij schepen Decruynaere op aan om nu tot daden over te gaan in plaats van actieplan na actieplan voor te stellen. Kers op de oudbakken taart was het nog maar eens recycleren van het belegen voorstel om studentenstemrecht in te voeren.

In de gemeenteraad wees Robin De Wulf de schepen er op dat niet de stad maar Vlaanderen hiervoor bevoegd is. Hij argumenteerde ook ten gronde dat een apart studentenstemrecht geen goede zaak zou zijn: een zware administratieve belasting, waarom wel voor kotstudenten en niet voor andere tweedeverblijvers?, … En ten slotte: stemrecht voor studenten die dat wensen is nu sowieso al mogelijk, ze hoeven zich gewoon in Gent maar te domiciliëren.

 

Februari 2016
 

Nog veel onduidelijkheid over nieuw stedelijk dienstenbedrijf

Het stadsbestuur richt binnenkort een 'Stedelijk Dienstenbedrijf" op. De tewerkstelling van leefloontrekkers (via het zogenaamde art. 60) bij het OCMW en de Stad Gent is nu nog over verschillende diensten en initiatieven versnipperd. Bedoeling van het nieuwe bedrijf is om die verspreide projecten te bundelen en zo mensen beter te begeleiden. Het bedrijf krijgt een gebouw op de UCO-site in de Maïsstraat.

Probleem is dat er nog veel onduidelijkheid bestaat over dit nieuwe stadsbedrijf. Welke taken zal het precies uitvoeren? Voor welke klanten wordt er gewerkt, enkel publieke zoals de stad zelf of ook private? Hoeveel mensen hoopt men te begeleiden? Hoeveel omkadering is daarvoor nodig? Wat zijn de ambities qua doorstroming naar de reguliere arbeidsmarkt?

“Het doel moet zijn om zoveel mogelijk mensen via dit bedrijf weer op weg te zetten naar een echte baan”, zegt Robin De Wulf, “maar daarover staat er zeer weinig in de nota van het schepencollege. Een organisatie om de organisatie wensen wij niet, maar als dit bedrijf resultaten kan boeken, zullen wij het van harte steunen.”

 

Januari 2016
 

Stedelijk personeel moet meer op de fiets

Het heeft lang geduurd, maar eindelijk komt de Stad Gent met een 'bedrijfsvervoersplan' dat afspraken maakt over het woon-werk verkeer van het personeel van de stad en het OCMW, samen zo’n zevenduizend mensen. Het plan stimuleert het gebruik van fiets en openbaar vervoer en maakt parkeren duurder en moeilijker. De Zuid-parking en de Vrijdagmarkt zijn niet langer een werknemersparking; ambtenaren mogen enkel nog gebruik maken van de parkings Savaanstraat en Sint-Pietersplein.

"De uitgangspunten van het plan zijn goed," vindt Robin De Wulf, "maar de uitwerking kan op een aantal punten beter."

Meer mensen op de fiets wil bijvoorbeeld zeggen dat er voldoende degelijke fietsenstallingen moeten zijn, en die ontbreken nog. Verder zou ook voor ambtenaren een goed systeem van deelfietsen nuttig kunnen zijn en zelfs goedkoper dan het huidige systeem van persoonlijke dienstfietsen, maar het stadsbestuur wil hier niet van weten. Het is ook vreemd om de stadsdiensten te centraliseren aan de Zuid, maar tegelijk net daar de parkeermogelijkheid af te bouwen.

 

November-December 2015
 

Doorstroming naar arbeidsmarkt pijnpunt stedelijke tewerkstellingsprojecten

De stad Gent heeft met een reeks vzw's samenwerkingsovereenkomsten afgesloten om via sociale tewerkstelling in de lokale diensteneconomie mensen uit 'moeilijke doelgroepen' (geen opleiding, geen diploma, geen enkele werkervaring, enz.) toch klaar te stomen voor een job op de gewone arbeidsmarkt.

"Maar in heel wat van die projecten stromen in werkelijkheid nauwelijks mensen door naar die reguliere arbeidsmarkt", stelt Robin De Wulf vast. "Men blijft gewoon in die projecten vastzitten, en dat is ook waar de toezichthoudende overheid nu in haar evaluatieverslagen uitdrukkelijk op wijst."

Robin dringt er op aan dat er per werknemer veel meer ingezet zou worden op individuele en goed opgevolgde opleidingstrajecten, zodat deze mensen een maximale kans verwerven op de arbeidsmarkt.

 

Oktober 2015
 

Geen verhoging budget voor speelpleinwerkingen

Op de gemeenteraad werd een nieuw subsidiereglement voor speelpleinwerkingen voorgelegd.
Positief is dat de speelpleinwerkingen vanaf nu op voorhand zullen weten op welk subsidiebedrag ze precies recht hebben. Tot nog toe wist men dat pas achteraf, wat tot financiële problemen kon leiden. Minder goed nieuws is dat het bedrag waarop ze in principe aanspraak konden maken naar beneden toe bijgesteld wordt.

Bovendien voorziet de schepen slechts een jaarlijkse stijging van 0,6% voor het globale budget van de speelpleinwerkingen.
Vreemd, want in verband met de begroting 2016 spreekt het stadsbestuur zelf van een sterker stijgende inflatie. De facto zullen de speelpleinwerkingen dus aan middelen verminderen: de kosten stijgen sneller dan de inkomsten.

De Gentse jeugdraad betreurt dit samen met ons. Terwijl Gent toch de stad was die de ambitie had om de meest kindvriendelijke van heel Vlaanderen te worden?

 

September 2015
 

Vakbonden blokkeren al maandenlang nieuw arbeidsreglement

Het nieuwe arbeidsreglement voor het stadspersoneel had al in mei moeten ingaan. Maar dat is niet gelukt omdat de vakbonden zich ertegen verzetten. Enkele (blijkbaar) onoverkomelijke knelpunten zijn: wie betaalt de boete in geval van een verkeersovertreding met een dienstwagen (stad of werknemer), werkkledij aan- en uitdoen mag dat tijdens de werkuren?

Omdat vakbonden en bestuur er niet uit geraken moest de schepen noodgedwongen een beroep doen op een federale bemiddelaar. Robin De Wulf vroeg of de bemiddeling al iets opgeleverd had. Helaas bleek dat niet het geval. Door aanslepende procedurekwesties is de bemiddelaar nog niet eens aan het werk kunnen gaan!

Resultaat is dat de vakbonden zo ook de nieuwe (en ruimere) openingsuren van de stedelijke loketten tegenhouden. “De vakbonden stellen zich stroef op, en dat is nog zacht uitgedrukt”, zegt Robin De Wulf, “Wie wordt hier eigenlijk beter van?”

 

Juni 2015
 

Misplaatst hoera-bericht over activering werklozen 

In een triomfantelijk persbericht met als titel “Gent activeert werklozen als geen ander” zegt de voorzitter van het  Gentse OCMW dat  geen enkele andere grote stad werklozen vlotter aan het werk krijgt dan Gent. Zo'n 46% van wie via het OCMW in een art. 60-activeringstraject stapt,  vindt uiteindelijk een vaste job. “Hiermee steken we met kop en schouders boven de andere steden uit”, zo klinkt het trots.

Maar er is een groot verschil tussen procenten en absolute cijfers. Robin De Wulf zette alles  op een rijtje en stelde vast dat het stadsbestuur de zaak veel mooier voorstelt dan ze in werkelijkheid is. Het Antwerpse OCMW bijvoorbeeld geeft veel meer leefloners de kans om in het systeem van art. 60 te stappen.  Waar in Gent  462 mensen uiteindelijk werk vonden waren dat er in Antwerpen 1619 (of 3.5 keer zo veel, en Antwerpen is maar twee keer zo groot als Gent…).

“Gent hoeft dus niet te hoog van de toren te blazen”, besluit Robin, “want er is ruim marge voor verbetering.  In Antwerpen lukt het om met dezelfde middelen veel meer mensen te begeleiden en vooruit te helpen: waarom zou dat in Gent niet mogelijk zijn?”

 

Mei 2015
 

N-VA-werkervaringsbeleid nu ook in Gent

De werkloosheid in onze stad blijft hoog. Vacatures genoeg nochtans, maar tegelijk ook veel werkzoekenden – veel jongeren! – zonder diploma of de juiste kwalificaties. De huidige wirwar van trajecten om mensen aan een job te helpen levert onvoldoende resultaat op: men bereikt relatief weinig mensen en de doorstroom naar de reguliere (niet-gesubsidieerde) arbeidsmarkt is gering.

Vlaams minister Muyters start daarom een hervorming: in plaats van een beperkt aantal mensen een tijdelijke en dure nepjob te geven, zal men nu DUBBEL ZOVEEL (jonge) werkzoekenden zeer intensief en gericht begeleiden naar duurzame échte jobs bij bedrijven en ondernemingen.

Met de Gentse N-VA steunen we deze omslag volmondig. Maar het Gentse stadsbestuur is tegen: dat jonge mensen na een tijdelijke nepjob een werkloosheidsuitkering kunnen krijgen, beschouwt paarsgroen immers al als een succes.

 

April 2015
 

Pas eind 2015 kantorenplan voor binnenstad

Geregeld valt in de pers te lezen dat ondernemingen hun kantoren in het stadscentrum verplaatsen naar de rand, o.a. omwille van de toenemende onbereikbaarheid van de Gentse binnenstad. Dit is voor de middenstand in de kuip zonder meer een slechte zaak, want: minder potentiële klanten.

Om deze problematiek aan te pakken besloot het stadsbestuur om tegen 2014 een ‘actieplan kantoren binnenstad’ uit te werken. Robin De Wulf vroeg afgelopen maand welke initiatieven er op stapel staan. Maar schepen van economie De Clercq (OpenVLD) moest het antwoord schuldig blijven: er blijkt nog altijd geen plan te zijn. De deadline is nu verschoven naar eind 2015.

“Actieplannen aankondigen is goed. Ze effectief opstellen nog beter. En ze uitvoeren: dat is natuurlijk waar het echt om draait. De legislatuur is ondertussen bijna halfweg. Ik wil de schepen oproepen om een tandje bij te steken. Overleg plegen met de betrokken partijen is uitstekend en nodig, maar het moet allemaal ook wel vooruit gaan”, besluit Robin.

 

Maart 2015
 

N-VA neemt deel aan debat Gentse Jeugdraad

Hoe zit het met de besparingen in Gent en voert onze stad echt een jeugdvriendelijk beleid? Dat waren de thema’s van een debat georganiseerd door de Gentse jeugdraad. Robin De Wulf zat als jongste gemeenteraadslid voor N-VA in het panel.

“De Stad Gent zegt dat ze op personeel zal besparen door efficiënter te werken”, legde Robin uit, “maar tot nog toe heeft de stad op dit vlak nog altijd niets gerealiseerd. Dat staat in scherpe tegenstelling tot de inspanning die de stad aan de Gentenaars heeft opgelegd via de fikse verhogingen van bijna alle retributies en ‘kleine’ belastingen.”

Voor de N-VA is het evenwicht zoek tussen wat de stad zelf doet en wat ze van de burgers vraagt. In heel Vlaanderen blijft Gent nog altijd de stad met veruit het grootste aantal ambtenaren. Men moet dringend de zware personeelslast inperken, en de stedelijke financiën saneren. Gebeurt dit niet, dan komt dit neer op het doorschuiven van de rekening naar de jongere generaties. En dan verdient Gent het niet zichzelf de meest kind- en jeugdvriendelijke stad van Vlaanderen te noemen.

 

Februari 2015
 

Kritiek van Gents stadsbestuur op Vlaams werkgelegenheidsbeleid is weinig gepast

Gent kent zeer hoge en nog steeds stijgende werkloosheidscijfers. Eind januari was 13.33 % van de beroepsbevolking werkloos. Dat zijn 15.840 Gentenaars die zonder werk zitten of 2.500 meer dan 4 jaar geleden.
De stad en het OCMW hebben een wirwar van projecten lopen om mensen werkervaring te laten opdoen, maar de aanpak is sterk versnipperd en boekt weinig resultaat.

Via bijvoorbeeld het artikel 60’ers-project vindt slechts 12% van de deelnemers na afloop regulier werk, terwijl 70% in de werklozensteun terechtkomt. Toppunt is dat het stadsbestuur deze cijfers als succesvol evalueert: de mensen die ‘doorstromen’ richting werkloosheidsuitkering telt men immers mee in het succespercentage van 82%!

“Gezien de zwakke resultaten van het Gents beleid is hun voortdurende kritiek op de Vlaamse regering in deze totaal ongepast,” zegt Robin De Wulf , “De hervorming die Vlaams minister Muyters wil doorvoeren in de werkervaringsprojecten is broodnodig. Ik roep het stadsbestuur dan ook op om aan dat nieuw beleid mee te werken en om de efficiëntie van de eigen projecten te verbeteren.”

 

Januari 2015
 

Nieuw subsidiereglement duurzame wijken

De stad voorziet een nieuwe subsidie voor wijkgebonden initiatieven om CO2-uitstoot te verminderen. Gentenaars die een actie opzetten kunnen tussen 1500 en 12000 euro krijgen om ondersteuning of communicatie mee te betalen.

De schepen van milieubeleid zegt hiermee mensen te willen stimuleren om collectief aan de slag te gaan, bijvoorbeeld via een buurtmoestuin of een groepsaankoop. Dit klinkt sympathiek, maar Robin De Wulf merkt op dat Gent al heel wat en ook veel meer efficiënte instrumenten inzet met het oog op energiebesparing en CO2- reductie; denk aan de subsidies voor dakisolatiewerken.

“Het is dan ook niet duidelijk wat de meerwaarde is van dit subsidiereglement“, stelt Robin. “Wijkprojecten van burgers worden sowieso al gesubsidieerd via het ‘wijk aan zet’-systeem. Nog eens een aparte CO²-subsidie opzetten is een versnippering van energie en middelen.”

 

December 2014
 

Goed onderwijsbeleid niet alleen geldkwestie

In onze stad verlaat 1 op de 5 jongeren de school zonder diploma middelbaar onderwijs. Bij allochtone jongeren is dat zelfs 2 op de 5. Dramatische cijfers. De acties van de stad om hieraan te verhelpen hebben weinig effect. Voor de schepen lijkt het evident dat er vooral meer geld nodig is (liefst van de Vlaamse overheid): volgens de rood-groene logica is meer geld uitgeven immers hetzelfde als meer resultaat boeken.

Robin De Wulf maakt hier een kanttekening bij: goed beleid is niet alleen een kwestie van zoveel mogelijk geld, maar evenzeer van verstandige keuzes. Het taalbeleid op school is een mooi voorbeeld: de keuze van het stadsbestuur om het gebruik van thuistalen toe te staan in plaats van 200% in te zetten op Nederlandse taalverwerving is geen verstandige keuze. Dit zal het aantal jongeren dat een diploma haalt niet doen stijgen, integendeel.

"Nederlands is dé sleutel tot succes op school en ook later op de arbeidsmarkt. Als het stadsbestuur dat zou willen erkennen én voluit gaan voor een goede taalverwerving dan komt er misschien verbetering in de slechte schoolprestaties, bij allochtone maar ook bij autochtone taalzwakke kinderen. Dergelijk beleid heeft niets met geld te maken, maar alles met het afzetten van ideologische oogkleppen en het maken van verstandige keuzes", aldus Robin.

 

Oktober-November 2014
 

Ruim de helft van het stedelijk budget gaat naar personeel. Het is dan ook bijzonder belangrijk te weten waar het stadsbestuur met de stedelijke administratie naartoe wil. Waarvoor zal de stad personeel blijven inzetten en omgekeerd voor welke diensten of taken zal de stad het aantal ambtenaren verminderen?

“We hadden gehoopt dat u hierover stilaan duidelijkheid zou geven”, zei Robin De Wulf aan de schepen van personeel, “maar ik moet vaststellen dat u niet meer doet dan een klein tipje van de sluier oplichten. De stad heeft jarenlang intern een taken- en efficiëntiedebat gevoerd: is het niet hoog tijd dat wij daar de resultaten van te weten komen en dat u een aangepast personeelsbehoeftenplan voorlegt.”

De schepen antwoordde dat er gewerkt wordt aan een reorganisatie van de diensten van Stad Gent en het OCMW: het dak staat er al, nu moeten stap voor stap de kamers ingevuld geraken, het personeelsbehoeftenplan is iets voor later. “Dat de gemeenteraad geen duidelijke informatie krijgt, is onaanvaardbaar”, besluit Robin De Wulf.

 

September 2014
 

Nieuw gemeenteraadslid: Robin De Wulf

Deze maand legde Robin De Wulf de eed af als kersvers gemeenteraadslid ter vervanging van Helga stevens die ondertussen als Europarlementslid zetelt. Robin werkt bij de Vlaamse overheid als HRM-specialist. Zijn expertise zal de fractie goed van pas komen: het Gentse personeelsbeleid is een heet hangijzer, want het stadsbestuur heeft de personeelskosten niet onder controle; ze slokken momenteel niet minder dan 50% van de schaarse beschikbare middelen op.

Als actief muzikant (trompet en viool) en atletiekbeoefenaar (bij STAX) zal Robin ook de thema's sport en cultuur mee opvolgen. Geen lichte opdracht in het altijd bruisende Gent.