Thuistaal in onderwijs: geen discriminatie organiseren

De nieuwe visietekst van het Gemeenschapsonderwijs over het gebruik van de thuistaal van leerlingen op school wekt veel reacties los bij de brede publieke opinie. Voor de nieuwe aanpak haalt het GO! de mosterd uit Gent.

Hier in de Arteveldestad besliste het stadsbestuur al in 2013 om het gebruik van de thuistaal op school en in de klas aan te moedigen. Een vierjarige studie (2009-2012) van de UGent en de KULeuven ging aan de nieuwe beleidskeuze vooraf. Vier Gentse basisscholen namen er aan deel. Leerlingen met een andere thuistaal kregen een aantal uren per week les in hun moedertaal in een aparte groep.

Wars van alle emotionele, ideologische of ‘gezond verstand’-overwegingen is het belangrijk om in deze discussie toch even stil te staan bij de resultaten van dit onderzoek. Qua leerwinst (kennis van het Nederlands) gingen de resultaten van de leerlingen met een andere thuistaal er niet op vooruit. Maar ook qua welbevinden op school en in de klas waren de resultaten allerminst éénduidig. Zo toonden de kwantitatieve metingen op vlak van ‘psychosociaal functioneren’ en ‘betrokkenheid’ géén winst. Wel was er op drie scholen een meerderheid van de leerkrachten die vonden dat de leerlingen zich beter voelden, op één school was ook dit niet het geval.

Hoe je op basis van deze resultaten dan een beleid invoert dat de thuistaal een ruimere plaats wil geven op school is een raadsel: het gebruik van de thuistaal leidt niet tot een betere kennis van het Nederlands of tot betere schoolcijfers, en ook qua welbevinden zijn de resultaten wankel. Het Gentse stadsbestuur heeft de resultaten van een ernstige wetenschappelijke studie misbruikt om er een ideologisch gestuurd taalbeleid mee op te zetten.

Maar het ergste is dat de ideologische drang tot het op alle mogelijke manieren stimuleren van ‘superdiversiteit’ de kansen van de kinderen in kwestie ondermijnt. Want door de facto te kiezen voor minder Nederlands verlaagt het ‘progressieve’ Gentse stadsbestuur onvermijdelijk de ambitie qua kennis van het Nederlands (zie ook OESO-onderwijsexpert Dirk Van Damme). En die uitstekende kennis van het Nederlands is en blijft in Gent en Vlaanderen dé conditio sine qua non voor het behalen van een hoger onderwijsdiploma, voor het vinden van een goede job, kortom: voor het succesvol uitbouwen van je leven. Dit ontzeggen aan kinderen, dat is discriminatie organiseren.