Kunnen we het alsjeblief over Gent hebben?

Langste debat op de Gentse gemeenteraad van afgelopen maand: de kwestie Israël-Palestina. Opgejaagd door de extreem-linkse PVDA stemde de meerderheid een motie om het eigen geweten te sussen.

Eerder was er al een verboden, maar door burgemeester De Clercq alsnog getolereerde corona-onveilige betoging op de Korenmarkt, inclusief verbranding van de Israëlische vlag. Maar voor een biertje in een park met een paar vrienden krijg je een boete. Twee maten en twee gewichten.

Begrijp me niet verkeerd: elk slachtoffer is er één te veel. Maar we gaan de situatie in het Midden-Oosten niet in Gent oplossen. Net zomin als de tientallen andere ernstige conflicten en brandhaarden wereldwijd waarover niemand een woord spreekt in de gemeenteraad. Wegens minder belangrijk? Of geen lokaal politiek profijt uit te trekken? Twee maten en twee gewichten.

Ander nieuw initiatief van de meerderheid: de oprichting van een Gentse Mensenrechtenraad. Om te bepalen met wie er internationaal mag samengewerkt worden. Je zou denken dat schepenen of stadsmedewerkers daar zelf verstandig genoeg voor zijn, maar blijkbaar niet dus. 

Wie interesse zou gehad hebben om te zetelen in de nieuwe Mensenrechtenraad is er overigens aan voor de moeite. Een open oproep komt er niet, het stadsbestuur heeft zelf al bepaald wie er in mag zitten. Dezelfde aanpak als bij de ‘dekolonisersingswerkgroep’. Vraag: wordt ons stadsbestuur misschien nerveus van mensen met een andere mening?

Voor ons moet het in de gemeenteraad over Gentse dossiers gaan. Lokale problemen waar de mensen van wakker liggen. Het heeft geen enkele zin om voor mini-VN-veiligheidsraad te gaan spelen. Ambitie is mooi, pretentie veeleer kwalijk.

Verderop kan u lezen over onze Gentse N-VA-initiatieven. Van terrasverwarming zonder groene regelneverij tot een pleidooi voor beter toegankelijke voetpaden. Veel leesplezier!

Met Gentse groeten,

Anneleen Van Bossuyt

Fractieleider N-VA Gent