Record

Afgelopen maand wisten we met de N-VA fractie niet minder dan drie voorstellen unaniem goedgekeurd te krijgen in de gemeenteraad. Dat is een record.

Mathieu Cockhuyt bekwam dat er een sensibiliseringscampagne komt over het niet belemmeren van blindegeleidetegels. Die zijn voor mensen met een visuele beperking essentieel om zich veilig in onze stad te kunnen bewegen. En dankzij Bob Cammaert zullen mensen met een handicap voortaan meerdere nummerplaten per dag kunnen registreren voor vervoer tot in de autovrije zones. Daar werd al langer naar gevraagd.

Daarnaast komt er op mijn voorstel een ‘recht op vergissen’ in Gent. Dat moet komaf maken met toestanden waarbij burgers een resem boetes krijgen omdat ze zonder het te beseffen een aantal keren eenzelfde overtreding maken (v.b. aan een knip) vooraleer de eerste onheilsbrief daarover in de bus valt.

Niets wereldschokkends, wél stappen in de juiste richting. En het had nog meer kunnen zijn. Maar een voorstel voor een gratis taxidienst voor slachtoffers naar het Zorgcentrum na seksueel geweld – een initiatief met beperkte kostprijs dat in Brussel al jaren prima werkt – werd afgewezen. Idem voor ons voorstel om de stadsfinanciën toch al deels gezonder te krijgen: verkoop de OCMW-landbouwgronden buiten Gent die tientallen miljoenen waard zijn en niets opbrengen.

Voor de rest bleef het vaak onduidelijkheid troef. Is er geld voor de restauratie van de kiosk en de renovatie van het dienstencentrum in Oostakker? Zal het stadsbestuur investeren in gemeenschapsinfrastructuur voor de lokale verenigingen in Baarle? Komt er een stedelijk deelfietsensysteem zoals de Velo’s in Antwerpen? Worden de plannen voor een lift aan het Gravensteen toch nog uitgevoerd? Geen antwoorden.

En ondertussen blijft het maar wachten op het nieuwe financiële meerjarenplan. Of op de evaluatie van de gecontesteerde wijkcirculatieplannen in Gentbrugge-Dampoortwijk en Zwijnaarde. Dingen waar niemand op zat te wachten zijn er wel al gekomen: de glasbollen die overal verworden tot overlastplekken zijn het beste voorbeeld.

Met Gentse groeten,

Anneleen