Oogsten wat je zaait

Het stadsbestuur heeft aangekondigd de nieuwe stadsbegroting 2026-31 rond te hebben. Maar tijdens een commissie in het stadhuis – met één dag uitgesteld wegens oplaaiende onenigheid – kon geen enkele cijfertabel voorgelegd worden.

Wel werd er veel mist gespuid. Bij het personeel verdwijnen 400 functies. Maar een overzicht daarvan kregen we niet. Minstens een deel zijn bovendien ‘spookjobs’, die vandaag sowieso al niet ingevuld zijn. Dat doet de vraag rijzen: wat is hier de échte besparing?

Zeker is dat burgers meer zullen moeten betalen. De parkeerretributies schieten de hoogte in, de tarieven in de lokale dienstencentra stijgen, een resem belastingen worden opgetrokken. LEZ-inkomsten staan ingeschreven tot 2031, van een afschaffing is geen sprake meer.

Tegelijk blijft men kiezen voor meer uitgaven via o.a. extra ‘gratis-beleid’. Zo wordt bijvoorbeeld het gratis openbaar vervoer voor jongeren uitgebreid. En komen er gratis maaltijden op school. Dure maatregelen verpakt als cadeau-politiek.

Dat de harde financiële realiteit nog niet overal is doorgedrongen, blijkt ook uit de plannen met de stadsschuld. Die is zoals bekend torenhoog, maar … van schuldafbouw komt niets in huis. De bijhorende leninglasten – tientallen miljoenen per jaar – blijven een strop rond de collectieve nek van de Gentenaars.

Tekenend voor de mystificatie door het stadsbestuur is dat terwijl de bevoegde schepen sprak over “duurzaam investeren in het jeugdwerk” er net een mail binnen liep waarin jeugdbewegingen protesteerden tegen het halveren van hun subsidie. Of je nu voor of tegen die besparing bent: de waarheid verbloemen – om het zedig te houden – is niet netjes.

Bij gebrek aan transparante informatie valt op dit moment niet te zeggen of men daadwerkelijk stappen zet in de richting van een gezonde stadskas. Twijfel overheerst. Maar de verantwoordelijkheid voor de financiële puinhoop van vandaag staat buiten kijf: OpenVLD, Vooruit en Groen oogsten wat ze zelf gezaaid hebben.

De liberalen zitten al 43 jaar in het stadsbestuur, paars (liberalen en socialisten) maakt er al decennia deel van uit en de schepen van financiën was sinds 2002 – op één legislatuur na – steeds dezelfde. Spreken over ‘het verleden’ alsof men er zelf niets mee te maken heeft, is een loopje nemen met de  waarheid.

Met N-VA klagen we het financiële wanbeleid al jaren aan, als het ware roepend in de woestijn. Hoe dan ook worden kansen gemist om de stadsfinanciën te saneren. Doek De Centrale en De Fietsambassade op. Doek de praktijktesten op. Doek het opvangcentrum voor mensen zonder wettig verblijf op. Verkoop de slapende OCMW-gronden die tientallen miljoenen euro’s waard zijn. En zo kunnen we nog even doorgaan.

Natuurlijk zijn er ook lichtpunten in het nieuwe stadsbudget. Zo gaat de verminking van het Gravensteen niet door. De lift naast de donjon en het gat in de omwalling met het paviljoen zijn geschrapt. Daar hebben we als N-VA hard voor gepleit. Een stadskas-in-crisis heeft ook voordelen.

Met Gentse groeten,

Anneleen