Naar een bijna verdubbeling (25.000) van het aantal sociale woningen tegen 2050? N-VA Gent: “Veel beloven en weinig geven doet de zotten in vreugde leven”

Het Gentse stadsbestuur kondigde gisteren aan tegen 2050 25.000 (of 20%) sociale woningen te willen hebben in onze stad. N-VA-fractievoorzitter Anneleen Van Bossuyt: “Ik heb hier een serieus déjà vu-gevoel bij. Telkens opnieuw worden er meer sociale woningen beloofd. Maar de realiteit is dat onder de huidige meerderheidspartijen het aantal Gentse sociale woningen stelselmatig gedááld is. We moeten ons ook durven afvragen of zoveel mogelijk sociale woningen bijbouwen een goeie zaak is voor onze stad en haar inwoners. Met N-VA blijven we streven naar een samenleving waarin zoveel mogelijk mensen – dankzij een degelijke opleiding en goeie job – op de private markt een woning kunnen kopen of huren.”

Gemeenteraadslid en lid van de raad van bestuur van Thuispunt Gent Gert Robert (N-VA): “De nieuwe ambitie klinkt hol. Al twee legislaturen besturen OpenVLD, Groen en Vooruit samen de stad. In die periode (2012-2022) is het aantal Gentse sociale woningen afgenomen van 14.510 naar 13.861.[1] Hoe geloofwaardig is het dan om – opgejaagd door extreem-links en de recente lokale volksraadpleging – in het laatste jaar van de bestuursperiode nog maar eens met cijfers te beginnen goochelen?”

Van Bossuyt: “Naar goede gewoonte rekent het stadsbestuur er ook op dat iemand anders de rekening wel zal betalen: Vlaanderen moet voor het geld zorgen. Van gemakzuchtige beloftepolitiek op andermans kosten gesproken. Dit is echt tekenend voor dit stadsbestuur: geld is als Bijbels manna dat uit de lucht komt vallen. Of uit de zakken van de belastingbetaler, zoals de recente verhoging van de stedelijke onroerende voorheffing toont. De Vlaamse overheid daarentegen heeft dankzij verantwoordelijk beleid haar financiën op orde. Daar staan we met de N-VA voor: zorgzaam omgaan met de centen van de burger.”

Robert: “Met N-VA Gent willen we andere accenten leggen in het sociale woonbeleid. De grondige renovatie en vervolgens het degelijke onderhoud van het verkommerde woningbestand moet de eerste prioriteit zijn. Balustrades die afkraken of trappen die instorten om maar een paar incidenten van de laatste maanden te noemen: je zou soms denken dat we in een ontwikkelingsland wonen. Maar toch stemden de meerderheidspartijen onze motie over het aanpakken van acute veiligheidsrisico’s in sociale woningen gewoon weg [gemeenteraad van oktober 2023].”

Robert: “Daarnaast willen we inzetten op de leefbaarheid van sociale wooncomplexen. Drugs- , krakers- en andere overlast moeten krachtdadig aangepakt worden. Meldingen en klachten van sociale huurders moeten snel en efficiënt opgevolgd worden. We willen een strikte opvolging van de taalkennisvereiste Nederlands en de inschrijvingsplicht bij de VDAB: elkaar kunnen verstaan en activering zijn cruciaal. We willen ook voorrang geven aan Gentenaars die op de wachtlijst staan. Verder willen we streng optreden tegen sociale fraude (via o.m. buitenlandse eigendommen) om zo woningen vrij te maken voor wie er echt één nodig heeft. We moeten ook goed kijken waar we nieuwe sociale woningen bouwen: een appartementsblok neerplanten in de tuin van een woonzorgcentrum (zie WZC De Liberteyt in Wondelgem) kan voor ons niet.”

Van Bossuyt besluit: “Wat we vooral moeten doen is ervoor zorgen dat mensen op eigen benen kunnen staan, zeker ook op de woonmarkt. We moeten alles op alles zetten om ervoor te zorgen dat mensen goed opgeleid zijn en via een job hun leven kunnen uitbouwen. Met de N-VA passen we voor een samenleving waarbij alsmaar meer mensen zouden afhankelijk zijn van steun van de overheid voor hun woonst en voor allerhande andere zaken. Dat is niet het ideaal dat wij voor ogen hebben. Een steeds grotere greep van het stadsbestuur op de woonmarkt is ten andere ook nog op een andere manier nefast: wanneer de overheid steeds meer gronden en panden reserveert voor sociaal en budget wonen (tot 40% van het totale aanbod!), dan zullen de prijzen op de private huur- en koopmarkt alleen maar stijgen. Is dat dan werk maken van betaalbaar wonen?”

[1] Zie: https://www.vlaanderen.be/sociaal-woonbeleid/cijfers/woningen-en-gronden....