Geen leenfietsen in Gent? Werk samen met het OCMW!

Volgens een persbericht van de Gentse Jong VLD slikt paars in Gent haar project van "witte leenfietsen" in. Ik vroeg me vorige week alaf waar deze oude belofte bleef, na de Antwerpse aankondiging te zien. Na het Visserij-debacle, waar de schepen haar kar keerde, alweer een smet op het blazoen van Gent Fietsstad. Het systeem zou in Gent te duur zijn volgens De Gentenaar. Volgens mij zijn er echter een aantal creatieve manieren om de kosten te drukken, waaronder samenwerking met het Gentse OCMW.

Een leenfietsenproject is in Gent wel nodig. Elke stap die mensen uit de wagen en uit de file haalt, die het overvolle openbaar vervoer ontlast, is een goede stap. Gent, ooit dè fietsstad van Vlaanderen, begint op dit vlak echter steeds meer achterop te hinken terwijl steden als Antwerpen en Brussel steeds meer stappen vooruit zetten. In Brussel is er reeds lang de Villo-dienst actief, Antwerpen plaatst heel binnenkort 1000 fietsen op 85 plaatsen.

Creativiteit

Volgens het stadsbestuur is dit momenteel voor de kandidaat-aanbieders te duur gezien er nog een contract is met Clear Channel voor reclame op het openbaar domein. Clear Channel is toevallig de exploitant van het gelijkaardig systeem in Barcelona, dus wellicht ook één van de kandidaten in Gent. Niettemin kan men volgens mij mits enige creativiteit de kosten drukken en dit alsnog aantrekkelijk maken, zelfs voor andere kandidaat-uitbaters. Zo kan het reclamecontract op straatmeubilair ontweken worden zoals enkele studenten reeds op creatieve manier toonden: met reclame op de fietsen zelf. Een paar duizend kleine, rondrijdende reclameborden moeten toch minstens even interessant zijn als 85 grote aan de fietsstations?

Samenwerken met het OCMW

Een deel van de kost zit natuurlijk ook in personeel dat fietsen onderhoudt, herstelt, en telkens herverdeelt over de verschillende stations. Zo mag men in Brussel elke nacht vele fietsen met een vrachtwagentje terug naar boven brengen gezien vele fietsers liever bergaf rijden en bergop gewoon te voet gaan of de metro nemen. Niet alleen zie ik hier kansen voor de sociale economie, maar bovenal zie ik opportuniteiten in een samenwerking met het (Gentse) OCMW. Elk OCMW beschikt immers over drie instrumenten voor hulpverlening: het leefloon, een geïndividualiseerd begeleidingstraject, maar ook simpelweg "werk". Het OCMW mag cliënten een job geven in organisaties waarmee samengewerkt wordt (bvb de groendienst), betaald door het OCMW. Artikel 60 voor de vrienden. Een samenwerking met de uitbater van het leenfietsensysteem drukt de kosten (maakt het geheel haalbaar) maar geeft de OCMW-cliënt ook een werkervaring waarbij ook (en misschien vooral) werkattitudes aangekweekt worden en waardigheid door werk: je bent niet nutteloos. Een ware springplank voor de OCMW-cliënt, maar ook voor de samenleving die meer terugkrijgt voor haar geïnvesteerde centen dan bij een leefloon. Een echte win-win dus, gebaseerd op bestaande systemen die men kan gebruiken, in plaats van het paarse aankondigingsbeleid.

Peter Dedecker, Gentenaar en Kamerlid voor N-Va